Słownik

BIOS
SYSTEMY OPERACYJNE
URZĄDZENIA PERYFERYJNE

For IBM PC compatible computers, BIOS (/ˈbaɪ.ɒs/ BYOS, an acronym for Basic Input/Output System and also known as the System BIOS, ROM BIOS or PC BIOS) is non-volatile firmware used to perform hardware initialization during the booting process (power-on startup), and to provide runtime services for operating systems and programs.[1] The BIOS firmware comes pre-installed on a personal computer's system board, and it is the first software run when powered on. The name originates from the Basic Input/Output System used in the CP/M operating system in 1975.[2][3] Originally proprietary to the IBM PC, the BIOS has been reverse engineered by companies looking to create compatible systems. The interface of that original system serves as a de facto standard. The BIOS in modern PCs initializes and tests the system hardware components, and loads a boot loader or an operating system from a mass memory device. In the era of MS-DOS, the BIOS provided a hardware abstraction layer for the keyboard, display, and other input/output (I/O) devices that standardized an interface to application programs and the operating system. More recent operating systems do not use the BIOS after loading, instead accessing the hardware components directly. Most BIOS implementations are specifically designed to work with a particular computer or motherboard model, by interfacing with various devices that make up the complementary system chipset. Originally, BIOS firmware was stored in a ROM chip on the PC motherboard. In modern computer systems, the BIOS contents are stored on flash memory so it can be rewritten without removing the chip from the motherboard. This allows easy, end-user updates to the BIOS firmware so new features can be added or bugs can be fixed, but it also creates a possibility for the computer to become infected with BIOS rootkits. Furthermore, a BIOS upgrade that fails can brick the motherboard permanently, unless the system includes some form of backup for this case.Przyjęto, że system operacyjny dzieli się na trzy główne elementy: jądro systemu wykonujące i kontrolujące zadania: planisty czasu procesora, ustalającego które zadanie i jak długo będzie wykonywane, przełącznika zadań, odpowiedzialnego za przełączanie pomiędzy uruchomionymi zadaniami, i dodatkowo: modułu zapewniającego synchronizacje i komunikację pomiędzy zadaniami, modułu obsługi przerwań i zarządzania urządzeniami, modułu obsługi pamięci, zapewniającego przydział i ochronę pamięci, innych modułów zależnie od funkcji i przeznaczenia systemu. powłoka – specjalny program komunikujący użytkownika z systemem operacyjnym, system plików – sposób ustrukturyzowanego zapisu danych na nośniku. tekst alternatywny
System operacyjny (ang. operating system, skrót OS) – oprogramowanie zarządzające systemem komputerowym, tworzące środowisko do uruchamiania i kontroli zadań użytkownika. W celu uruchamiania i kontroli zadań użytkownika system operacyjny zajmuje się: planowaniem oraz przydziałem czasu procesora poszczególnym zadaniom, kontrolą i przydziałem pamięci operacyjnej dla uruchomionych zadań, dostarczaniem mechanizmów do synchronizacji zadań i komunikacji pomiędzy zadaniami, obsługą sprzętu oraz zapewnieniem równolegle wykonywanym zadaniom jednolitego, wolnego od interferencji dostępu do sprzętu. Dodatkowe przykładowe zadania, którymi może, ale nie musi, zajmować się system operacyjny to: ustalanie połączeń sieciowych, zarządzanie plikami. Większość współczesnych systemów operacyjnych posiada środowiska graficzne ułatwiające komunikacje maszyny z użytkownikiem tekst alternatywny
Jest to urządzenie zewnętrzne komputera. Nie wchodzi w skład podstawowej jednostki centralnej, lecz są przez nią sterowane i uaktualniane. Do podstawowych urządzeń peryferyjnych zalicza się na przykład klawiatura, skaner, mysz, kamera, mikrofon, czujniki zbierające dane. Urządzenia wyjściowe na przykład monitor ekranowy, drukarka, ploter, głośniki. Urządzenia komunikacyjne na przykład modem oraz urządzenia pamięci zewnętrznej na przykład dyski i taśmy. Co nie może być określone mianem urządzenia peryferyjnego? Szybka pamięć robocza, jak RAM, ROM czy, dawniej, rdzeń, nie może być określana mianem urządzenia peryferyjnego. Współczesne określenie "urządzenie" jest ogólniejsze w tym sensie, że jest odnoszone do obiektów takich, jak dalekopis, RAM-drive czy karta sieciowa Niektórzy argumentują, że z nadejściem komputera osobistego (PC) płyta główna, dysk twardy, klawiatura, mysz i monitor są częściami podstawowego systemu komputerowego i stosują termin "urządzenie peryferyjne" do dodatkowych, opcjonalnych komponentów Maszyny. Podstawowe urządzenie peryferyjne. 1. Najbardziej popularnym urządzeniem peryferyjnym komputera jest klawiatura. Klawiatura jest to uporządkowany zestaw klawiszy służący do ręcznego sterowania urządzeniem lub ręcznego wprowadzania danych. W zależności od spełnianej funkcji klawiatura zawiera różnego rodzaju klawisze ? alfabetyczne, cyfrowe, znaków specjalnych, funkcji specjalnych, o znaczeniu definiowanym przez użytkownika. Klawiatury występują w najróżniejszych urządzeniach ? maszynach do pisania, kalkulatorach, telefonach komórkowych, tokenach; w szczególności jest to jeden z podzespołów wejściowych komputera. Aktualnie używane modele klawiatur komputerowych mają około 100 klawiszy. Coraz częściej w klawiatury komputerowe wbudowuje się dodatkowe elementy sterujące (dodatkowe przyciski) i kontrolne (diody świecące) - najczęściej dla obsługi multimediów. tekst alternatywny